Mealler

(Yakup) dedi ki: "Kederimi ve hüznümü ancak Allah'a havale ediyorum... Allah hakkında sizin bilmediklerinizi biliyorum. "

"Ey oğullarım... Gidin, Yusuf'tan ve kardeşinden araştırın! Allah'ın cana can veren rahmetinden umutsuzluğa düşmeyin... Çünkü hakikat bilgisini inkar edenler topluluğundan başkası, Allah'ın cana can katan rahmetinden ümit kesmez. "

(Daha sonra tekrar erzak için Mısır'a giden kardeşler) Onun (Yusuf'un) yanına girdiklerinde: "Ey Aziyz... Ailemiz büyük darlık ve sıkıntıya düştü... Pek değerli olmayan bir sermaye ile geldik... Bize tam ölçek ver ve bize bağışta bulun fazladan... Muhakkak ki Allah bağışta bulunanları cezalandırır (karşılığını verir). "

(Yusuf) dedi ki: "Hani siz toyken, Yusuf'a ve kardeşine ne yaptığınızı hatırlar mısınız?"

(Kardeşler) dediler ki: "Aa! Sen, evet sen gerçekten Yusuf'sun?"... (Yusuf) dedi ki: "Ben Yusuf'um ve bu da kardeşimdir... Gerçekten Allah bize lütfu ihsanda bulundu... Zira kim korunur ve sabreder ise, muhakkak ki Allah iyilik yapanların karşılığını boşa çıkarmaz. "