Mealler

Onu doğurunca, şöyle dedi: "Efendim! Onu kız doğurdum!" Allah, ne doğurduğunu zaten biliyordu. "Oysa erkek, kız gibi değildir. Ona, Meryem ismini verdim. Onu ve soyunu, kovulmuş şeytandan, Sana sığındırıyorum!"

Böylece, Efendisi, hoşnutlukla Onu kabul etti. Güzel bir bitki gibi Onu yetiştirdi ve Zekeriya'yı, Ona bakmakla yükümlü yaptı. Zekeriya, tapınakta Onun yanına her girişinde, yanında yiyecekler bulurdu. "Ey Meryem! Bunlar, sana nereden geliyor?" dediğinde, şunu söylerdi: "Allah'ın katından! Kuşkusuz, Allah, dilediğine, hesapsız geçimlik verir!"[62]

Zekeriya, işte orada, Efendisine yakarışta bulundu: "Efendim! Senin katından, bana tertemiz bir soy bağışla. Kuşkusuz, Sen, Yakarışları Duyansın!"

Bunun üzerine, Zekeriya tapınakta namaz kılarken, melekler, Ona, şöyle seslendi: "Allah, Yahya'yı, sevinçli bir haber olarak sana veriyor. Allah'tan bir sözü doğrulayan, seçkin, benliğine egemen, erdemli bir peygamber olarak!"

"Efendim! Benim nasıl bir oğlum olabilir?" dedi; "Kocamışlığın son sınırındayım; üstelik karım kısır!" Dedi ki: "Öyledir; Allah, dilediğini yapar!"