Mealler

Kâf.[1] Yüce Kur'an'a yemin olsun.

Doğrusu kendilerine içlerinden bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve kâfirler "Bu, şaşılacak bir şeydir![1]

Biz öldüğümüz ve toprak olduğumuz zaman (diriltilecek) mi(yiz)?[1] Bu, (akla) uzak bir dönüştür!" dediler.

Biz toprağın onlardan neleri eksiltmekte olduğunu elbette bilmekteyiz.[1] Katımızda (o bilgileri) koruyan bir kitap vardır.

Aksine onlar, kendilerine geldiğinde gerçeği yalanladılar. (Şimdi) onlar derin bir perişanlık içindedir.

Üstlerindeki göğe bakmadılar mı hiç;[1] onu nasıl bina etmiş ve süslemişiz! Onda hiçbir eksik yoktur.

Yeri de genişlettik ve içine ağırlıklar yerleştirdik.[1] Orada her tür güzel çiftten (bitkiler) yetiştirdik.

(Bütün bunlar, Allah'a) yönelen her kulun öngörülü olması ve (gerçeği) hatırlaması içindir.

Gökten bereketli bir su indirdik de onunla, bahçeler ve biçilecek taneler yetiştirdik.

(10, 11) Kullara rızık olması için tomurcukları üst üste uzun hurma ağaçları (yetiştirdik). Onunla (suyla) ölü bir şehri (toprağı) canlandırdık. İşte (mahşerdeki) çıkış da böyledir.[1]