Mealler

Ondan sonra kavminin üzerine gökden hiçbir ordu indirmedik, indiriciler de değildik.

Ondan sonra kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, zaten indirecek de değildik.

Ve ondan sonra biz kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirme gereği de duymadık:

Ondan sonra, kavminin üzerine gökten ordular indirmedik. İndirecek de değildik.

Onun vefatından sonra, kavminin üzerine, gökten bir ordu indirmedik, zaten bu adetimizden de değildi.

Ondan sonra biz, kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirici de değildik, (buna gerek yoktu).

Biz onun ardından kavmi üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirecek de değildik.

Ve onun ardından kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik; zaten Biz daha önce de asla indirmiş değiliz:

We did not send down upon his people, after him, soldiers from the sky; we did not need to send them down.

And We did not send down upon his people after him soldiers from the heaven; for there was no need to send them down.

We did not send down upon his people after him soldiers from the sky; for there was no need to send them down.

Onun arkasından, toplumunun üzerine gökten bir ordu indirmedik; indirme gereği de duymadık.

Onun arkasından kavmine gökten ordu indirmedik; zaten indirmeyiz.

Ondan sonra biz, halkının üzerine gökten bir ordu indirmedik; indirmeye gerek duymadık.

Ondan sonra, halkının üzerine gökten hiçbir ordu indirmedik, indirecek de değildik!

O (adam)ın ardından, şehir halkını (helak etmek için) üzerlerine gökten herhangi bir ordu indirmedik; (daha önce) de indiriciler değildik.

Sadece tek bir sayha oldu; onlar hemen sönüverdiler!

(Ancak onlara) Yalnızca bir tek çığlık (yetti); anında sönüverdiler.

Olan, sadece korkunç titreşimli bir sesti. Bir anda sönüverdiler.

Sadece korkunç bir ses oldu. Bir anda sönüp gittiler.

O yalnız bir sayha oldu derhal sönüverdiler.

(Ancak onlara) yalnızca bir tek çığlık (yetti); anında sönüverdiler.

(Onların yakalanması, yahud ukuubeti) birtek sayhadan başka (bir şeyle) değildi. Artık hemen sönü (b gidi) verenler (oldular).

Sadece, bir tek çığlık oldu. Ve onlar hemen sönüp gittiler.

hiçbir şey (gerekmiyordu), bir (ceza) çığlığından başka! Ve sonunda sessiz ve hareketsiz bir kül yığınına dönüverdiler.

Tek çığlıktan başka bir şey olmadı. O anda sönüverdiler.

(Orduya ne lüzum?), bir tek ses yeter! Bir de bakmışsınız: Sönüp kalmışlar...

Sadece korkunç bir gürültü oldu, hemen sönüverdiler.

Olan, sadece korkunç titreşimli bir sesti. Ve bir anda söndüverdiler.

eğer bu gerekseydi, tek bir çığlık yeterli olurdu; o zaman da onlar sönmüş köz gibi kararıp küle dönerlerdi.

All it took was one blow, whereupon they were stilled.

For all it took was one scream, whereupon they were stilled.

For all it took was one scream, whereupon they were stilled.

Yalnızca, benzersiz bir gürleme; işte, bir anda söndüler.

Sadece yüksek bir ses olur; bakarsınız ki sönüveriyorlar.

Sadece bir patlama... Hemen donakaldılar.

Sadece bir sayha![1] O zaman onlar sönenler oldular!

(Bekledikleri), korkunç bir sesten ibarettir; bir de bakarsın ki yere serilirler.

Hüsran şu kullara! Kendilerine bir Rasul gelmeye görsün, hep Onun bildirdiğiyle alay ederlerdi.

Yazıklar olsun kullara; ki onlara bir elçi gelmeyegörsün, mutlaka onunla alay ederlerdi.

Yazık şu kullara! Kendilerine gelen her peygamberle mutlaka alay ederlerdi.

Yazık o kullara! Kendilerine bir peygamber gelmezdi ki, onunla alay ediyor olmasınlar.

Ey!.. ne hasret o kullara ki kendilerine her gelen Resul ile mutlaka istihza ediyorlardı

Yazıklar olsun kullara; ki onlara bir elçi gelmeyegörsün, mutlaka onunla alay ederlerdi.

Ey kulların üzerine (çöken büyük) hasret (ve nedamet, hazır ol! Çünkü) onlar kendilerine herhangi bir peygamber (ve elçi) gelmeye dursun, ille onunla istihza ederlerdi.

Yazıklar olsun o kullara ki; kendilerine bir peygamber gelmeyedursun onu hemen alaya alırlardı.

Ah! Yazık şu insanlar(ın çoğun)a! Kendilerine hangi elçi geldiyse onu alaya aldılar!

Yazıklar olsun o kullara! Ki, kendilerine bir peygamber gelmeyegörsün, onunla sadece alay ederlerdi.

Yazıklar olsun o kullara ki, kendilerine gelen her resul ile, mutlaka alay ederlerdi.

Yazık şu kullara! Kendilerine gelen her elçi ile mutlaka alay ederlerdi.