Mealler
Yusuf Suresi - Mealler
| Takip | Sure Ayetler | Meal |
|---|---|---|
|
|
Erhan Aktaş
Ve akşam olunca, ağlayarak babalarına geldiler. |
|
|
|
Mehmet Okuyan
(Oğulları) yatsı vakti ağlayarak babalarına gelmişlerdi:[1] |
|
|
Yusuf 17. Ayet
17. Ayet
Ahmed Hulusi
Dediler ki: "Ey babamız! Doğrusu biz gittik, yarışıyorduk... Yusuf'u da eşyamızın yanına bırakmıştık... Onu o kurt yemiş... Her ne kadar doğruyu söylesek de, sen bize inanmazsın. "
|
Ahmed Hulusi
Dediler ki: "Ey babamız! Doğrusu biz gittik, yarışıyorduk... Yusuf'u da eşyamızın yanına bırakmıştık... Onu o kurt yemiş... Her ne kadar doğruyu söylesek de, sen bize inanmazsın. " |
|
|
Yusuf 17. Ayet
17. Ayet
Ali Bulaç
Dediler ki: "Ey Babamız, gerçek şu ki, biz gittik, yarışıyorduk. Yusuf'u da yiyeceklerimizin (veya eşyamızın) yanında bırakmıştık. Fakat onu kurt yemiş. Ne var ki biz doğruyu söylesek bile sen bize inanacak değilsin."
|
Ali Bulaç
Dediler ki: "Ey Babamız, gerçek şu ki, biz gittik, yarışıyorduk. Yusuf'u da yiyeceklerimizin (veya eşyamızın) yanında bırakmıştık. Fakat onu kurt yemiş. Ne var ki biz doğruyu söylesek bile sen bize inanacak değilsin." |
|
|
Yusuf 17. Ayet
17. Ayet
Bayraktar Bayraklı
"Ey babamız!" dediler, "Biz yarış yapmak üzere uzaklaşmış, Yusuf'u da eşyamızın yanına bırakmıştık. Onu kurt yemiş! Fakat biz doğru söyleyenler olsak da sen bize inanmazsın."
|
Bayraktar Bayraklı
"Ey babamız!" dediler, "Biz yarış yapmak üzere uzaklaşmış, Yusuf'u da eşyamızın yanına bırakmıştık. Onu kurt yemiş! Fakat biz doğru söyleyenler olsak da sen bize inanmazsın." |
İletişime Geçin
Yardıma mı ihtiyacınız var? Hızlı bir şekilde yardım için destek ekibimizle iletişime geçin.
Henüz Üye Değil misiniz?
Kaydolun! Kendinize özel takip ve favori listeleri oluşturabilirsiniz.
