Mealler

Semud'a da soydaşları Salih'i elçi gönderdik. "Ey halkım!" dedi; "Allah'a kul olun; sizin başka ilahınız yoktur. Sizi bu toprakta yapılandıran ve burada barındıran O'dur. Öyleyse O'ndan bağışlanma dileyin sonra da O'na yönelin. Çünkü benim Rabbim herkese yakındır; isteklere cevap verir."

Dediler ki "Bak Salih! Daha önce aramızda, kendisine ümit bağlanan biriydin. Şimdi kalkmış, atalarımızın kulluk ettiğine kul olmamızı yasaklıyorsun? Biz senin bizi çağırdığın şeyden dolayı şüpheye düşüyor, endişeye kapılıyoruz."

Dedi ki "Ey halkım! Baksanıza, eğer ben Rabbimin açık bir belgesine dayanıyorsam, bir de O'ndan ikram görmüşsem, O'na karşı çıktığım takdirde hanginiz beni Allah'ın azabından kurtarabilir? Sizin katkınız, sırf zararımı artırmak olur.

Ey halkım! Bu, Allah'ın dişi devesidir; sizin için bir belge… Bırakın Allah'ın toprağında otlasın. Ona kötü niyetle dokunmayın yoksa fazla sürmez, azaba çarpılırsınız."

Sonra ayaklarını keserek deveyi öldürdüler[1]. Salih dedi ki "Üç gün daha yurdunuzdan yararlanın. Bu, yalan çıkmayacak bir tehdittir."